,,Souichi i jego głupie klątwy'' - Junji Ito

Junji Ito to imię, które budzi szacunek zarówno wśród fanów horrorów, jak i mangi. Jego styl graficzny jest niepokojący i szczegółowy, ukazując silny kontrast pomiędzy nudnymi zwykłymi ludźmi a tymi wykręconymi przez mechanizmy fabuły ich danej historii. Czasami może to skutkować odrażającymi, niezwykle szczegółowymi wizualizacjami typu body horror; innym razem objawia się to w obłąkanych postaciach balansujących nad otchłanią. W przypadku trzeciego tomu mangi Souichi i jego głupie klątwy, autorstwa Junji Ito zapoznamy się z mrocznymi komediowymi wybrykami okropnego tytułowego dziecka. Prawdą jest, że Ito stworzył wiele makabrycznych prac, ukazujących powykręcane i okaleczone ciała, ale główny bohater dzisiejszej recenzji - nastolatek Souichi Tsuji, to bez wątpienia jedna z kultowych postaci stworzonych przez japońskiego mangakę. Obrazy w tych historiach są zdecydowanie łagodniejsze, niż w innych opowieściach, co skutkuje humorystycznymi epizodami z elementami grozy. 

,,Poczekajcie tylko...Zmienię wasze życie w horror!''

Souichi, najmłodszy syn państwa Tsujii, to dziwne dziecko. Podzwaniając trzymanymi w ustach gwoździami, wygłasza przerażające klątwy - które, co gorsza, działają...

Trzeci tom mangi, jaki ukazał się na polskim rynku, to seria opowiadań charakteryzujących młodego chłopca, którego wybryki i dziwactwa powodują ciarki na skórze. 

Souichi to uparte i rozpieszczone dziecko, ale nie jest jedynie przeciętnym rozwydrzonym młodzieńcem, gdyż ma on smykałkę do okultyzmu i dziwaczną przypadłość do ssania gwoździ. Wszystkim mówi, że jest to sposób, aby uzupełnić niedobór żelaza w jego organizmie (że niby choruje na anemię), ale kiedy się go skonfrontuje z tymi rewelacjami, od razu wprowadza pytających w błąd i twierdzi wówczas, że zamiast tego musi wysysać ludzka krew. Kiedy ktoś zadrwi z Souichiego lub go upokorzy - bez względu na to, jak błahe jest wykroczenie - ten przeklnie daną osobę. Może się to wydawać nieco mroczne i makabryczne, ale prawdą jest, że najczęściej klątwy głównego bohatera niejednokrotnie przynoszą odwrotny skutek i sam Souichi pada ofiarą swoich ,,czarów''. Gdyby nie ironiczne zwroty akcji, w przypadku których jego plany zawodzą, najwyraźniej byłby uszczęśliwiony z ciągłego traumatyzowania i zabijania ludzi, jednak w tych historiach do śmierci nigdy nie dochodzi. 

,,Akcje'' w jakie angażuje się Souichi są owiane klątwami. Chłopiec często używa japońskich technik okultystycznych, co u wielu wywołuje uśmiech na twarzy. Prawdą jednak jest, że nikt nie może czuć się bezpiecznym. Wytknąłeś błąd Souichiemu? Zostaniesz przeklęty! Podejrzewasz, że maczał swoje palce w dziwacznej przemianie nauczycieli, w której zamiast ludzi biegają szmaciane kukły i plują gwoździami? Lepiej uważaj! Złapałeś Souichiego na kłamstwie? Uwierz, że zostaniesz ukarany! Nasz złośliwy, ale jednocześnie inteligentny bohater jest całkowicie zadowolony z wywoływania halucynacji, w których widzisz na przykład gigantycznego pająka, który pluje w ciebie jadem. To jest naprawdę dobre. 

Na całość składa się dziesięć opowiadań, które ukazują nam pokręcone priorytety i egocentryzm Souichiego. Postacie wokół niego - w tym jego rodzeństwo - często czują się urażeni tym, jak zazwyczaj wszystko uchodzi mu na sucho i chłopak rzadko kiedy ponosi konsekwencje za swoje dziwaczne poczynania. Za każdym razem, gdy ktoś ingeruje w jego plany lub je udaremnia, jest to obrazą dla niego samego, gdyż zdaniem Souichiego jego działania są świętością i nie należy w nie ingerować, dlatego każdy, kto choć minimalnie wejdzie mu w drogę, musi zostać ukarany. Jego samolubne pragnienia prowadzą nawet do manipulowania rodziną. 

Oprócz wielu projektów Souichiego, w których przeklina innych i wbija lalki w drzewa w lesie, ma też, niewątpliwie głupie, życiowe pragnienia. Jednym z takich pragnień była trumna w opowiadaniu pod tym samym tytułem. Młodzieniec zamarzył sobie trumnę ,,na wzór zachodni'', czyli podobną do tej, w której śpią wampiry, coś, co podziwiał podczas oglądania zagranicznych filmów. Chłopak naopowiadał swojemu dziadkowi, że śniło mu się niejednokrotnie, że śpi w takiej trumnie i chciałby taką mieć. Mężczyzna potrafił budować trumny i wysłuchał Souichiego na temat jego snów i postanowił zrobić dla chłopca trumnę. Normalne to raczej nie jest, ale dziadek po prostu próbował uszczęśliwić wnuka.

W całej tej historii połączenie chaotycznej narracji i ciągłych mrocznych zwrotów akcji sprawia, że ​​to opowiadanie jest bardziej zawiłe niż pozostałe w tym zbiorze. Historia zaczyna się od żałoby rodziny Tsujii po stracie dziadka, a Souichi jest nietypowo zdruzgotany. Jest to jednak zwodnicze: Souichi manipulował i śmiał się z ciągłych niepowodzeń swojego dziadka w wykonaniu właściwej trumny, a kiedy ostatecznie zmarł, Souichi uznał to za utratę szansy na zdobycie wymarzonej trumny. Ale to, co robi potem, jest bardziej imponujące i straszne niż jakakolwiek inna jego klątwa. Otóż przywraca go do życia, specjalnie po to, by dalej pracował nad jego trumną. To tutaj widać dramatyczną przemianę nieumarłego i jego nagłą zmianę nastroju. Ludzie są zszokowani jego widokiem. Pozornie nie da się go skremować, a żałobnicy są nawet przekonani, że starszy człowiek tak naprawdę nie umarł i dalej gdzieś w ukryciu tworzy dla swojego wnuka wymarzoną trumnę. 

Ale Souichi nigdy nie jest usatysfakcjonowany. Jest to nikczemne i doskonale pokazuje jego wielki egoizm. 

Jedną z największych zalet tej kolekcji autorstwa Junji Ito jest sposób, w jaki przedstawia ona zwykłe postacie. Są zbyt zwyczajne, a nawet nudne, bez żadnych dostrzegalnych cech, które pomagałyby im się wyróżnić, i o to właśnie chodzi. To właśnie wtedy, gdy te postacie są albo zepchnięte w otchłań, albo zamienione na przerażające klony lalek Souichiego, widzimy je wykręcone w nienaturalne kształty i to są mocne strony historii Ito.

Szczególnie miło jest oglądać je w czerni i bieli, a cieniowanie i grubość linii dodają głębi i osobowości tym postaciom. Souichi ma paciorkowate oczy i rozczochrane włosy, co pasuje do jego psotliwej i nieco makabrycznej natury, ale nie dotyczy to tylko Souichiego, ponieważ widać to w przypadku ludzi, z którymi wchodzi w interakcję przez dłuższy czas, jak na przykład nauczyciele, a nawet inne postacie z historii Ito, jak Tagaisu z opowiadania Pokój o poczwórnych ścianach. Niesamowity potencjał postaci Ito jest wyraźny, szczególnie w późniejszych historiach, jak chociażby w ostatniej zatytułowanej Plotki. 

Souichi i jego głupie klątwy to bardzo dobra manga, która podkreśla przede wszystkim tytułowego głównego bohatera i mocno przypomina, że nadmierna brutalność nie jest jedyną formą horroru. Jest to także doskonały pokaz celowych szczegółów wizualnych i mocnego pisania. To świetny sposób na zapoznanie nowicjuszy z twórczością Junji Ito i wstęp do jego dalszych już nieco brutalniejszych mang. 

MOJA OCENA:
👹👹👹👹👹👹👹👹👹 9/10

Tytuł: ,,Souichi i jego głupie klątwy"
Scenariusz: Junji Ito
Rysunek: Junji Ito
Wydawca: JPF
Data wydania: 11.2015
Stron: 410
Format: A5
Oprawa: miękka z obwolutą
Papier: offsetowy
Druk: cz.-b.
Cena: 44,99 zł