Piąta odsłona nie odbiega od tradycji swoich poprzedników. Wszystko rozgrywa się w szkole dla dziewcząt i tematyka oscyluje wokół współczesnych tematów, problemów przyjaźni, a wszystko z udziałem młodych i utalentowanych aktorek. Cała ta otoczka spowodowała, że film zdobył znakomite wyniki nie tylko w samej Korei, ale również na Zachodzie. W Ameryce już się przebąkuje o stworzeniu Hollywoodzkiego remaku (o zgrozo!!!).
Akcja rozpoczyna się w momencie, kiedy trzy młode uczennice podpisują samobójczy pakt. Po jakimś czasie młoda dziewczyna Eon Joo rzuca się z dachu szkoły i uderza o ziemię tuż przed swoją siostrą Jeong Eon. Szybko staje się jasne, że jej śmierć nie była tylko przypadkiem i ma ona coś wspólnego z podpisanym wcześniej paktem, w którym brała udział jej najlepsza przyjaciółka So Yi. Eon powraca do świata żywych, aby prześladować bohaterki, które ulegają przerażającym wizjom. Eon jest zdecydowana, aby wszystkie trzy niedoszłe samobójczynie przeciągnąć do grobu wraz z nią.
Podobnie, jak w przypadku innych filmów z serii, Blood Pledge to współczesny romans z wątkami społecznymi. Młode bohaterki zmagają się nie tylko z problemami, jakie wynikają między nimi oraz z nawiedzającym ich duchem, ale pojawiają się też problemy rodzinne (maltretowanie przez rodziców), ciąża nastolatek czy ogólna przemoc i zdrada. Mimo, że niektóre z nich zostały potraktowane w filmie dość pobieżnie, wszystkie one sprowadzają się jednak do jednej ostatecznej decyzji - samobójstwa, które jest już dość głęboką problematyką i istotnym zagrożeniem, a film zdaje się zagłębiać w ważniejsze problemy niż tylko niepokoje związane z chłopakami.
Także i w tym wypadku najważniejszą rolę odgrywa przyjaźń pomiędzy bohaterkami. Ma ona subtelny - acz zauważalny - podtekst lesbijski (relacja Eon Joo - So Yi). Sprawia to, że film jest o wiele bardziej wciągający niż przeciętny film o duchach. Gdyby zagłębić się ogólnie w Blood Pledge dostrzeżemy, że całość balansuje na granicy grozy, dramatu i złożonym studium psychologicznym postaci. Dostajemy oto - podobnie jak w drugiej odsłonie Memento Mori - bardzo smutny i melancholijny obraz z emocjonującą końcówką - o wiele bardziej dramatyczną i wzruszającą niż niejeden melodramat.
Oczywiście nie oznacza to, że film nie posiada ani odrobiny horroru. Na szczęście reżyser nie zapomina, że jest to przede wszystkim opowieść o duchach. Wiele scen jest przerażających poprzez gwałtowne wtargnięcie ducha do realnego świata. Lee doskonale wykorzystuje grę światła i cienia, co rewelacyjnie generuje złowrogi klimat. Nadaje to całości aspektu niemal surrealistycznego.
Od strony technicznej Whispering Corridors 5 wypada równie imponująco, co cała reszta. Wszechstronna praca kamery, kilka szerokich ujęć na dachy szkoły powodują, że czujemy napięcie danej sceny, w której na przykład daje się odczuć zagrożenie samobójstwem.
Także sama postać ducha oddaje przerażającą atmosferę. Jest ona straszna i przesiąknięta krwią. Pojawia się w nieoczekiwanych miejscach i momentach (nie tylko w ciemnych korytarzach szkoły) i obserwuje bohaterki. Scen szczególnie makabrycznych tu nie dostrzeżemy, ale jest kilka takich, które mogą być przerażające dla odbiorców zwłaszcza, że czujemy sympatię do ofiar.
Podsumowując: Nie spodziewałam się, że Whispering Corridors 5: A Blood Pledge wypadnie aż tak znakomicie. Bardzo lubię każdą odsłonę serii, ale piąta część to chyba nawet najlepsza ze wszystkich. Chyba nie przesadzam, ale dzieło Lee naprawdę powaliło mnie na kolana przed sobą!
Film nam oferuje nie tylko grozę, ale mnóstwo emocji najróżniejszego rodzaju.
Ogólnie rzecz ujmując: pomimo, że seria zadebiutowała w 1998 roku, to widać, że z każdą kolejną odsłoną nabiera coraz więcej rozmachu i siły.
MOJA OCENA:
👹👹👹👹👹👹👹👹👹👹 10/10
Reżyseria:
Jong-yong Lee
Scenariusz:
Jong-yong Lee
Rok produkcji:
2009
Obsada:
Eun-seo Son
Kyeong-ah Jang
Yeon-seo Oh
Min-jeong Song
Shin-ae Yu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz