Powiem szczerze, a przyznam, że z japońską grozą to ja się mam '' za pan brat'' i nie zawsze coś jest w stanie mnie wystraszyć...lub może zrobić powalające wrażenie, to jednak Shinsei Toire no Hanako-san sprawił, że szczęka mi opadła. Naprawdę bez bicia powiem, że jest to groza w dosadnym tego słowa znaczeniu i rewelacyjnym wykonaniu. Pewnie, że do takich hitów jak Ju-On mu daleko, ale nie ma co narzekać - chwytać, oglądać i bać się śmiało!
Cała historia nawiązuje do tragicznej śmierci młodej dziewczyny, która spada z dachu budynku szkolnego. Jej obecność najsilniej jest odczuwana w dziewczęcej toalecie. Plotka głosi, że dziewczyna przed śmiercią była tam brutalnie bita.
Trzeba przyznać, że jak na film z niskim budżetem, jakim operował reżyser Tsutsumi Yukihiko, wypada on zaskakująco dobrze. Dużą rolę odgrywa tu młodzież oraz relacje, jakie panują między młodymi uczniami. Przed przystąpieniem do pracy nad tym filmem Yukihiko kierował się produkcjami takimi jak: Kindaichi Shonen no Jikembo: Szanghaj Ningyo Densetsu z 1997 roku, Oboreru Sakana z 2000 roku oraz nieco mniej imponującym, choć równie mocnym 2LDK z roku 2003.
Główną bohaterką w tym filmie jest Satomi (odgrywa ją Maeda Ai), która także pojawiła się w oryginalnym Toire nie hanako-san z 1995 roku (IMDb błędnie wymienia ją jako chłopca!)
W odróżnieniu do wersji wcześniejszych, tu reżyser skupia się głównie na przesądach, jakie panują wśród szkolnej młodzieży oraz na starożytnych siłach duchowych, które są w stanie wywołać nieodwracalne szkody po niefortunnym i nieświadomym ich przywołaniu.
Myślę, że należałoby nieco bliżej przyjrzeć się samej historii, jaką mamy okazję poznać w filmie, gdyż jest niebywale interesująca.
Uczennice Satomi i Saori są pierwszy tydzień w szkole średniej. Dociera do nich informacja, jakoby w szkole straszyło. Dotyczy to zwłaszcza toalety na drugim piętrze, gdzie pojawia się duch nazywany hanako. Historia głosi, że to duch dziewczyny, która szukała swojej matki, jednak podczas tych poszukiwań została brutalnie zamordowana.
Uczniowie wierzą, że jeżeli się zobaczy tego ducha, niedługo ktoś z ich grona umrze.
Satomi odkrywa wkrótce, że bardzo wielu uczniów zaginęło bez śladu, a ślad prowadzi do starożytnej świątyni Shinto, która znajduje się na skraju szkolnego terenu. Zdaje się, że osoby, które odprawiały tam rytuały przy pomocy drewnianych lalek rozzłościły duchy, które teraz swoją demoniczną mocą opanowały całą szkołę.
Film skupia w sobie wiele skutecznych elementów grozy: niewinna dziewczyna ponosi śmierć, przenosi się ona w sferę duchową, która zdominowana jest przez starożytną potęgę zła. Sama narracja jest nienaganna, ale przeważają w niej zbyt pompatyczne efekty specjalne, podczas gdy zdecydowana większość filmu zbudowana jest na atmosferze grozy oraz subtelnych niuansach.
Prosty, skromny i przyjemny w odbiorze film, który każdy miłośnik azjatyckiej grozy powinien mieć w swojej prywatnej kolekcji.
MOJA OCENA:
👹👹👹👹👹👹👹👹 8/10
Reżyseria:
Yukihiko Tsutsumi
Scenariusz:
Satoru Karasawa
Rok produkcji:
1998
Obsada:
Hiroyuki Ariyoshi
Maya Hamaoka
Eri Fuse
Satomi Ishii
Hideyuki Kasahara
Ai Maeda
Akaji Maro
Yuri Mizutani
Kazunari Moriwaki
Hiroshi Nagano
Yûka Nomura
Shinichi Ogishima
Ichirô Ogura
Ayako Omura
Aya Suyama
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz