Nensha, znana również jako myślografia, termografia projekcyjna i fotografia psychiczna, to zdolność do psychicznego „wypalania” obrazów z własnego umysłu na powierzchniach, a nawet w umysłach innych osób. Myślografia stała się popularna dzięki psychiatrze, doktorowi Jule'owi Eisenbudowi, który napisał książkę o gońcu hotelowym z Chicago, Tedzie Seriosie, który twierdził, że potrafi sprawić, iż jakiś obraz ukaże się na polaroidzie, tylko o nim myśląc. Zjawisko to było szeroko dyskutowane na Zachodzie już w 1913 roku. Technika ta została wykorzystana do stworzenia wszystkiego, od szczegółowych obrazów fotografii po tworzenie tekstu pisanego, symboli i postaci na kliszy. Nawet ilustracje powstały techniką, która nie wymaga aparatu fotograficznego ani żadnego innego zaawansowanego urządzenia. Wymaga tylko medium, które ostatecznie trafia na kliszę i umysłu samego fotografa z umiejętnością Nensha.
Wkrótce badacze zaczęli się zastanawiać czy tę samą technikę można zastosować również w innych sytuacjach? Czy medium Nensha może wykorzystać swoją zdolność do przesyłania obrazów, a następnie umieścić te same obrazy na taśmie wideo, jak zostało to zaprezentowane w filmie Ringu (1998) i The Ring z 2002 roku?
Główne pytanie brzmiało: czy to może zadziałać w prawdziwym życiu? Nad tym problemem pracował niejaki Tomokichi Fukurai, adiunkt psychologii na Uniwersytecie Tokijskim, głęboko wierzący w zjawiska nadprzyrodzone. W 1910 roku wziął pod swoje skrzydła kobietę o imieniu Ikuko Nagao. Fukurai był zdeterminowany, aby udowodnić, że jego twierdzenia są prawdziwe i zdecydował się pracować z umiejętnościami Nagao, talentem, który nazwał nensha. Niestety kobieta została oskarżona o oszustwo i zrozpaczona wkrótce zmarła (wątek Shizuki Yamamury, matki Sadako; niektórzy uważają, że protopypem matki Sadako była wcześniejsza medium współpracująca z Fukurai - Chizuko Mifune, jasnowidzka również podejrzewana o liczne oszustwa). Podczas przeprowadzania eksperymentów na Nensha, Tomokichi Fukurai wymagał czasu i skupienia podczas umieszczania obrazów na kliszy. Teoretycznie mógłby zrobić to samo z taśmą filmową, ale zajęłoby to dużo czasu. Ale jeśli wideo można nagrać wyłącznie za pomocą myślografii, dlaczego nie na taśmie audio? Ma to sens, jeśli obraz może być skupiony i wyobrażony w umyśle osoby, podobnie jak nagranie dźwiękowe. Nagranie dźwiękowe mogłoby teoretycznie pochodzić z tego samego centrum projekcji psychicznej, co czyniłoby medium równie łatwym do wyobrażenia. Oczywiście niektórzy ludzie myślą za pomocą obrazów, podczas gdy inni myślą bardziej abstrakcyjnymi pojęciami lub dźwiękami. Idealnie ten drugi byłby lepszy w nagrywaniu audio odmian Nensha. EVP pokazał już, że znacznie różni się od normalnych dźwięków zarejestrowanych podczas sesji nagraniowej w pomieszczeniu z dziwnymi zmianami fal dźwiękowych słyszanych w tle.
Dlaczego warto to studiować? Jeśli Nensha jest zjawiskiem wywodzącym się ze świadomości osoby i jeśli fotografowanie jest łatwe, ale wideo jest trudne, może to całkiem dobrze odnosić się do zjawisk paranormalnych. Obrazy duchów pojawiają się na filmie bardzo wyraźnie, ale obraz i dźwięk często wydają się zniekształcone. A kilka teorii EVP i fotografii duchów wydaje się dość dobrze podążać za modelem Nensha. A gdybyśmy mogli znaleźć sposób na ulepszenie filmów tworzonych za pomocą myślografii, być może bylibyśmy w stanie znaleźć sposoby na ulepszenie sposobu filmowania duchów. A to może skutkować dowodem zjawiska paranormalnego w formie wideo.
Zjawisko ,,myślografii'' na nowo odżyło dzięki serii współczesnych horrorów z serii Ring. Właściwie dzięki tym filmom powstał nowy termin tego zjawiska - ,,termografia projekcyjna''. Samara widzi w swoim umyśle różne obrazy i może je wyświetlać lub wypalać na przedmiotach, takich jak ściany lub papier. Czasami są idealnie wypalone na przedmiotach, których nie da się tak łatwo uszkodzić. Wydaje się, że Samara nie ma odpowiedniej kontroli nad obrazami, ale może je raczej celować lub skupiać. Potrafi wyświetlać obrazy w umyśle osoby, powodując wielki ból i udrękę. Samara użyła później swoich mocy nensha, aby doprowadzić konie na ranczo Morganów do szaleństwa i ostatecznie do samobójstwa, kiedy zdała sobie sprawę, że jej rodzice kochają konie bardziej niż ją.
Przede wszystkim stworzyła taśmę wideo, używając obrazów i wspomnień, których doświadczyła. Jako duch mogła użyć nensha na tych, którzy oglądali taśmę, aby doświadczyć retrospekcji z jej życia, a nawet zobaczyć ją w snach. Może również fizycznie wyrządzić ludziom krzywdę, pozostawiając ślady oparzeń na ich ciałach, ale z czasem mogą one zniknąć. Klątwa taśmy wideo sprawia, że ofiarom zdarzają się nadprzyrodzone przeżycia oparte na własnych doświadczeniach Samary.
Samara jako zły duch, zyskuje więcej umiejętności. Jej duchowa obecność wydaje się przerażać zwierzęta, takie jak konie czy jelenie, powodując panikę lub atak na swoje ofiary lub osoby spokrewnione z Samarą, chociaż może to być rozszerzenie jej zdolności nensha. To jak zabiła Katie Embry i jej przyjaciół, pozostaje tak naprawdę niewyjaśnione, ale zabija ofiary, strasząc je na śmierć, odsłaniając swoją twarz (w filmie jest wspomniane, że najprawdopodobniej przyczyną śmierci był zawał serca, co faktycznie może wskazywać na paniczny strach). Po siedmiodniowym terminie od obejrzenia ,,przeklętej taśmy'' Samara ma możliwość ukazania się w telewizorze i wyjść ze studni w wewnętrznym świecie taśmy. Wykazuje zdolność przeciwstawiania się prawom fizyki, aby wydostać się z telewizora do prawdziwego świata, ale jej postać pozostaje migocząca i zniekształcona, jak jakość taśmy wideo. W krótkometrażowym dodatku do serii - Rings (2005), Jake próbuje uciec Samarze, rozbijając ekran telewizora, ale jego próba zniwelowania ataku okazuje się nieskuteczna, gdyż Samara wyłania się przez ekran jego kamery wideo, sugerując, że może wydostać się z innych źródeł elektrycznych.
Fani kwestionowali, w jaki sposób Samara zabiła innych przyjaciół Katie: dwóch z nich jechało samochodem, a kolejna ofiara była na dachu i rzekomo zeskoczyła. Z kilku scen w filmie wiemy, że Samara może pojawić się również poprzez wodę, np. wyłaniając się z kałuży lub wanny wypełnionej wodą. Zadawano wiele pytań, jak ona wygląda, jeśli ofiara nie znajduje się w pobliżu telewizora.
Pomimo strachu przed wodą, Samara ma nad nią kontrolę, jest w stanie manipulować nią zgodnie ze swoimi pragnieniami. Potrafi spowodować (wbrew prawom fizyki), że woda z wanny będzie ulatywać do sufitu i wykazuje tendencję do używania wody w straszeniu ludzi, zwykle w postaci rosnących kałuż wody, które pełzają w kierunku ofiar. Samara może włączać telewizory i urządzenia elektryczne, zwykle po to, by z nich uciec lub użyć ich do wyświetlenia swoich obrazów. Może też korzystać z telefonów, aby skontaktować się z osobą po obejrzeniu przez nią filmu. Zostawia nawet wiadomość na telefonie Rachel, skierowaną do Noah.
W The Ring 2 (2005), Samara do pewnego stopnia opętuje ciało Aidana Kellera. Jest ona zdolna do ujarzmienia jego sumienia i przejęcia nad nim władzy, chociaż Aidan nadal ma kontrolę nad swoim ciałem i umysłem w snach. Jednak Samara łatwo daje do zrozumienia, że ma nad chłopakiem kontrolę w świecie realnym. Zostaje egzorcyzmowana z ciała Aidana przez Rachel, kiedy ta zanurza Aidana w wodzie, powodując, że Samara ucieka do telewizora. Uwięziona w studni przez Rachel, Samara wykazuje nieludzkie ruchy i wspina się niczym pająk po ścianach studni.
Jestem skłonna przyznać, że umiejętność nensha jest z jednej strony bardzo praktycznym narzędziem funkcjonowania, ale może być też przekleństwem. Nensha pozwala użytkownikowi widzieć wizje przyszłości lub przeszłych wydarzeń oraz widzieć duchy. Użytkownik może również używać jej do telekinetycznego przemieszczania przedmiotów i może zabijać ludzi za pomocą nensha, chociaż konsekwencje korzystania z tej drugiej opcji mogą być niekorzystne dla użytkownika tychże zdolności i doprowadzić go do zniszczenia. Czy faktycznie jest to zjawisko realne czy jedynie fikcyjne? Dziś trudno to ustalić, gdyż pomimo wertowania kartek z najróżniejszych źródeł literatury paranormalnej, nie udało mi się natrafić na jakąkolwiek wzmiankę o tym, aby współcześnie ktokolwiek się tym zjawiskiem zajmował.
_taken_in_1911.jpg)
4 komentarze:
Ogólnie to wszystko jest chyba traktowane jako fikcja, co nie?
Ciężko znaleźć informacje, aby w obecnych czasach ktoś się tym zajmował na poważnie i prowadził w tym kierunku jakieś badania, ale pod koniec XIX wieku i na początku XX to zjawisko badano z wielkim entuzjazmem.
Temat mi zupełnie nieznany, ale szalenie ciekawy. Warto go zgłębić. Dzięki za namiary.
Na polskich stronach internetowych nie znajdziesz zbyt wiele na ten temat. Szybciej na zagranicznych.
Prześlij komentarz